Dünya adı imtihan olan bir eğitim yeridir. Zahirde imtihan, batınında gerçeğinde özünde eğitimdir.

İmtihanı hayırla bitirmek çok büyük bir olaydır. Dünyanın her dakikası zordur. Bu zorluğun güzelliği vardır, ama her an her saniye muazzam bir dikkat gerektirir. Bu sebeple dünya hayatını hayırla bitiren çok tebrik edilmesi gereken bir başarı elde etmiştir.

Allah dünyanın geçici olduğunu insanların unutmasını istemiyor. Dünyanın yaşamak için yaratılmadığını, hastalıklarla dertlerle insanlara gösteriyor. İnsan sevmeyi ve sevilmeyi dertlerle, çilelerle, hastalıklarla öğrenir. Bunlar olmasa insanın eğitimi tam olmaz.

Sevginin, yiğitliğin, sabrın, yüksek ahlakın ve aşkın öğrenildiği yer dünyadır. Bu açıdan dünya çok hayati ve önemlidir. Allah dünyadaki tavrımızı ve hayatımızı önemli görüyor. Allah’ın en beğendiği şeyler sürekli Allah’ın sevgisini aramak, emek vermek, sabretmektir. Allah yüksek vicdanı ve gerçek aşkı çok beğenir. Küfrü gösterdiği halde, münafıkları gösterdiği halde, onların arasından Allah’a ulaşıp Allah’ı sevmek, Allah’ın en beğendiğidir.

Hayatın kısa olması yaşlanmanın çabuk gelmesi insan için büyük bir nimet. Daha uzun olsa dünyada çok sıkılırdı insanlar. Allah hayat çabuk bitsin bir an önce ahirete, yani gerçek hayatımıza, kavuşalım diye insanlara nimet olarak dünyayı kısa yaratıyor.

Dünya güzel bir eğitim yeri. Bu eğitimle müthiş bir kafa açılması oluyor insanda. Bu eğitimden geçmemiz şart. Dünyanın bu kadar renkli olması mucize. Hem iyi renkler hem kötü renkler var, hem iyi insanlar var hem münafık ve kafir diye ayrı ayrı pislikler var. Bunların her birinin varlığı mucize. Her biri eğitimimizin bir parçası. Allah’ın bizi Mehdiyet devrinde yaratması da çok büyük güzellik.

Allah dünyaya dair güzelliklere karşı insanların kalbine bir sevgi koyduğunu ama bunun imtihanın bir parçası olduğunu bildiriyor. Allah dünyanın gerçeğini çok detaylı anlatıyor. Bazı insanlar buna rağmen Allah’ı unuttukları için, kendilerini dünyaya kaptırıyorlar.

Her insan gece uyuduğunda bir nevi ölüme yatar. Sabah kalktığında çok net pırıl pırıl bir dünyaya uyanır. Dünya hayatı ve ahirete kalkış da buna benzer. Bu hayatımız bir çeşit uykudur. Bildiğimizden daha farklı bir uyku. Ölümle bu uykudan uyanıp çok daha net, keskin, aydınlık bir görüntüyle karşılaşacağız.

Dünyadan hiçbir şey beklememek gerekir. Kardeşlerimiz dünyayı tam anlamadıkları için acı çekiyorlar. Dünya sadece imtihan için var olan ara bir mekandır. Biz dünyaya yaşamaya gelmedik, imtihan olmaya geldik. Asıl olan ahirettir.

İnsan dünyada en zengin de olsa her şey sınırlıdır. Sarayda da yaşasa bir odada oturur, bin penceresi olsa bir pencereden bakabilir, bin yemeği olsa bir tabak yemek yiyebilir. Dünyada özenilecek bir yön yoktur.

İnsanlar cennetin muhteşemliğini görseler dünyada yaşamak çok zor hale gelir. Allah insanlara bir rahmet olarak şu an cenneti göstermiyor.

Cennette dünyadaki fiziki kurallardan apayrı yeni bir yaratılış var. Havada duran çok ihtişamlı köşkler var, uykuya ihtiyaç yok, yorulma yok. Gölge bir alem olan bu dünyada şaşırtıcı olan insanın hasta olması, uykuya ihtiyacı olması, kirlenmenin olmasıdır. Cennette bunlar yok.

Bu dünyada detayları görmeyi, derin düşünmeyi, şükretmeyi, güzelliğin ve iyiliğin kıymetini öğreniyoruz. Bu, cennet öncesi bir kurs gibi.

Dünya hayatının amacı oyun ve eğlence değildir. Gerçek eğlence ahirettedir.

Dünyanın imtihan yeri olduğunu bir çok insan anlayamıyor. İş yeri, işte takip ettiği şeyler vs imtihanda olduğunu çoğuna unutturuyor. Dünyanın çok fazla detayının olması imtihanın gereği olarak özel yaratılmıştır.

Allah “Dünya oyun ve eğlence yeri değil” diyor. “Oyun ve eğlence yeri cennettir. Dünya imtihan yeridir” diyor. Onun için, dünyaya kafanızı takarsanız buraya saplanır kalırsınız diyor Allah. Ama ahireti amaçlarsanız, Benim rızamı amaçlarsanız sonsuza kadar sizi mutlu ederim, eğlenirsiniz, gülersiniz diyor. Dünyaya kafayı takan sadece sürünür, söyleyeyim. Sadece debelenir, çırpınır. Başka bir şey olmaz.

Dünyanın tadı çıkarılacak bir yönü yok. Çünkü tadı çıkarılacak yer cennettir. Niye insan yarım yamalak burada eğlensin? Sırtında bir ton odun, “Haydi eğlenelim”. Cennette o bir ton odun gidiyor sırtından. Ondan sonra eğleniyorsun. Burada çile kol geziyor.

Adamlar istiyor ki: “Ahiret de olmasın, Mehdiyet de olmasın, İttihad-ı İslam da olmasın. Dünyanın işleriyle boğuşalım. Çekle senetle boğuşalım. Araba alalım, araba satalım.” Burası eğlence yeri değil. O zaman Allah dünyayı cehenneme çeviriyor tabii.

Cenab-ı Allah’ın bir amacı var; dünya boş yaratılmış değil. İslam’ı dünyaya hakim etmek, Mehdisini çıkarmak, İsa Mesih’i yeryüzüne indirip insanlara göstermek, bir süre sonra da kıyameti koparıp dünyanın sonunu getirmek ve ahireti insanlara göstermek.

Zaman akıyor. Zaman bizi sürekli hayatın sonuna doğru da yaklaştırıyor. Ölüm bize doğru geliyor, biz de ölüme doğru gidiyoruz. Bir buluşma noktası var, oraya doğru gidiyoruz.

Dünya gerçek değil, ahiret gerçek. Burası imtihan yeri olduğu için cehennem özellikleri de var, cennet özellikleri de var. Ama mümin aklını kullanarak cehennem özelliklerini kenara çekiyor, temizliyor. Cennet özelliklerini ortaya çıkarttığı için nefis bir varlık olarak kendini gösteriyor.

Dünya ağlama yeri değil, gülme yeridir. Dünya cehennem yeri değildir, cennet yeridir. Biz dünyada da cenneti istiyoruz, ahirette de cenneti istiyoruz. Dünyada cehennem isteyen ahirette de cehennemin içinde kalır.

Uydurma hadis var; “Dünya Müslümanın cehennemidir” diyor. Niye cehennem olsun? İmanın nuruyla dünya cennet gibi olur.

Belli ki dünya özel olarak yaratılmış bir eğitim yeri. Burada hırs yapacak, bağlanacak bir yön yok. Bir de öyle hırs yapılmadığında Allah harika tarzda müminlere yardımcı oluyor, güzel bir ortam meydana getiriyor.

Burası oyun eğlence yeri değil veyahut geçimlik yeri değil. Biz buraya imtihana geldik.

Böyle rahat rahat evlerinizde oturup çekle, senetle, ticaretle uğraşmanız, tatlı tatlı okullarınızı bitirip, evlenip, işinize gücünüze bakmanız mevzubahis olamayacak bir dünya oluyor. Böyle bir şeye Allah müsaade etmez. Allah dünyayı bunun için yaratmadı. Mehdi (as)’ın zuhurunu, İsa Mesih’in zuhurunu, İslam’ın dünyaya hakimiyetini istiyor Allah.

Dünya çok kısa, hepimiz gideceğiz. Hepimiz inşaAllah cennete gideriz. Kısa bir imtihan dönemindeyiz. Önemsiz şeyler için birbirimizi kırmayalım, mahcup etmeyelim, üzmeyelim, ağzımızdan çıkacak sözleri özenerek kullanalım.

Dünyanın meraklısı olmak çılgınlık. Dünyada yarı yarıya cennet, yarı yarıya cehennem özellikleri vardır. Burada buraya sahip çıkmak çok hatalı. Allah, “Asıl olan yurdu, sonsuzluk yurdunu isteyin” diyor.

Dünya işi Allah için olursa kıymeti vardır. Dünya işi Allah için olmazsa bir anlamı yoktur. Ahireti amaçlayarak Allah rızası için yapılırsa faydası olur.

Biz dünyaya Allah'a, dine hizmet için geliyoruz. Güzel ahlakı, sevgiyi, vefayı yaşamaya geliyoruz. Dünyevi menfaat peşinde olanlar asalak bir zihniyet içinde yaşıyorlar. Halbuki bu anlamda, insan açlıktan ölmez, uykusuzluktan ölmez. Müslüman dünyevi hiçbir çıkara tamah etmez. Allah’a kendini tam teslim eder.

Allah, insanların dünyayı sevmemeleri için her şey yapmış. Fakat onca acizliklerine rağmen insanlar dünyaya deliler gibi bağlılar. Aczleriyle boğuşurken bir yandan da çılgınca dünyanın peşindeler.

Burası imtihan yeri. Burada rahatlığı unutsunlar, öyle bir şey olmaz. Burası cennetle cehennem karışımı bir yerdir. Yarı yarıya cennet, yarı yarıya cehenneme benzer imtihan olduğu için. Cennette rahat edecekler.

Dünyada o anlamda bir şey yok. Cennet güzeldir. Burası, özellikle cennet-cehennem arası yaratılmıştır.

Dünyaya gönül vermek deliliktir. Dünyaya gönül verilmemesi için Allah hastalıklar verir, acizlikler verir, eksiklikler verir.

Bu dünya asıl yer değildir. Kimse buraya bağlanmaya kalkmasın. Burası imtihan yeri. Diyor ki, “Kaşım eksik, gözüm eksik.” İmtihana geldin, tabii ki eksik olacak. Mükemmel yapar mı Cenab-ı Allah? “Burnum eğri” diyor. Cennette burnun doğru. Burada eğri olur. “Üşüyorum” diyor. Cennette üşümezsin.

Hepimiz burada emaneten duruyoruz. İmtihana geldik. Kurs gibi bir yer, dünya. Kısa bir eğitimden sonra Cenab-ı Allah asıl mekana bizleri alıyor. Bu eğitimden geçmezsek asıl mekanın, cennetin güzelliğini kavrayamayız. Burada cennetin güzelliğini, cennetin derinliğini, cennetin hazzını en güzel nasıl yaşarız, onun kursunu alıyoruz.

Dünyaya bağlanmak Allah’a karşı yakışıksız bir tavır olur. Allah dünyaya bağlanmamızı istemiyor.

Cenab-ı Allah’ın asıl istediği cennettir. Dünya cehennemi andırır. Cennetle cehennem arasıdır. Dünyada cennet alametleri vardır.Mesela kadınların güzelliği, çiçeklerin güzelliği; fakat insanların aczi işte havanın sıcak olması, soğuk olması, hastalıklar, dertler, ağrılar, ölümler, sıkıntıları insanların, onlar cehennem alametidir.

Çok fazla hastalıklar, dertler, eksiklikler özellikle imtihan için, dünyaya bağlanılmaması için ve düşünülmesi için yaratılmıştır. Ahireti istememiz için yaratılmıştır.

O kadar aciz yaratılmış ki insan. Bu aczine rağmen insanların bu dünyaya bu kadar bağlanması, acayip bir hırs duyuyorlar. Hâlbuki BÜTÜN DİKKATİ ALLAH’A VERSELER ALLAH ZATEN YİNE MAL MÜLK ÇOK DAHA FAZLASIYLA VERİR VE HUZURLA GÜZEL YAŞARLAR.

Allah insanın her yerine acz koymuş. Ancak akıllı insanlar, temizlenerek, titiz olarak cennet bedenine sahip olabiliyorlar.

Mezar, güzel-çirkin demiyor, hepsini aynı şekle getiriyor. Bir estetik ameliyatı yapıyor toprak, bakıyorsun ki hepsi tebessüm eden kafataslarına dönüşmüş. Pırıl pırıl, toprak altı mahallesinde hepsi beraber yatıyor.

Her gün insan sekiz saat ölmek mecburiyetinde. Mezara girer gibi, ölmeyi kabul ederek odasına girip ölüyor (uyuyor). Allah diyor; “her uyuduğunuzda canınızı alırım”. “Eğer istersem canınızı geri veriyorum” diyor Allah. Çoktur öyle sabah yatağında ölü bulunan. Her yerde acz var ama insanlar acze nasıl direniyorlar?

Filinta gibi genç kızlar oluyor ama kısa sürede yaşlanıp ölüyorlar. Filinta gibi delikanlılar oluyor. Kısa sürede yaşlanıp ölüyorlar. DÜNYAYA BAĞLANMAK TEK KELİMEYLE ENAYİLİKTİR.ÇOK AKILLI BİR İNSAN DÜNYANIN ASIL SAHİBİNE YÖNELİR. ASIL SEVGİNİN VE GÜZELLİĞİN SAHİBİNE YÖNELİR. EN AKILLI TAVIR O OLUR. İNŞAALLAH.

O ömrü boyunca kasılarak gezmiş hanımların, ömür boyunca kasılarak gezmiş erkeklerin mezarın altındaki hallerini bir görse insanlar… Mesela ilk 20 gün sonra, ilk 30 gün sonra, ilk 50 gün sonra aldığı şekli bir görseler dünyaya hiçbir bağlılıkları kalmaz.

Dünyada hiçbir şey yok. Net imtihan yeri, tam eğitim yeri dünya. Fakat Allah, aklı çok çok zayıf insanlar yaratıyor. Onları dünyaya sevdiriyor. İnsanlar da onlara bakınca aldanıyor.

DÜNYA GEÇİCİ. DÜNYAYA BAĞLANMAMAK LAZIM. Akıllı olmak lazım. Dünya kendini sevdirecek gibi oluyor ama akıllı bakılınca, metafizik bir ortamda yaşadığımızı anlıyoruz.

Makam, mevki hiç önemli değil; bir tabak yemek yiyoruz nihayetinde. Bilmem nerenin genel müdürü olmuş, hikâye onlar. Milletin gönlünde genel müdür olmak çok önemlidir.

Vicdanı son derece rahat olacak, alabildiğine dürüst olacak. Dünyaya kafa takmayı durduracak. Yalandır çünkü dünya, gerçek değil. Görüntüden ibaret olduğunu görüyoruz. Deliler gibi dünyaya takmanın bir alemi yok. Ama samimi düşünerek bunu elde ediyoruz. Dünya hakikaten cazip de, biz zoraki kendimizi alıyor da değiliz.

İNSAN DÜNYAYA BAĞLANIRSA ÇOK ACI ÇEKİYOR. DÜNYAYA BAĞLANMADI MI ALLAH’I İSTİYOR. Çünkü Cenab-ı Allah asıl Kendisinin sevilmesini istiyor.

İnsan çok nazik varlık. Allah insan için; “zayıf yaratıldı” diyor. Kadın olsun, erkek olsun bedenen de ruhen de hepsi zayıftır. Çabuk etkilenir, çabuk üzülür, çabuk yorulur, çabuk hastalanabilir. İmtihanın gereği olarak Allah öyle yaratmıştır. Dünyayı sevmeyelim diye yapılıyor yani.

En güzel adam, en güzel genç kız düşünelim; toprağa konacak. Sen de toprağa konacaksın. İSKELETLERİN YAKIŞIKLISI GÜZELİ DİYE BİR KONU OLMAZ; HEPSİ AYNIDIR.

Sürekli yaşama arzusu oluyor insanlarda. Allah; “ÇOCUKLUĞUNA ÇEVİRİRİZ ONU” diyor, yani çocuk gibi oluyor. ÖLÜM EVVELİNDE, ÖLÜMÜ RAHAT İSTEYECEK BİR RUH HALİNE GİRİYOR. Yani, Allah onda onu olgunlaştırıyor, rahatlatıyor, ölümden tedirgin olmayacağı hale geliyor, ondan sonra Allah canını alıyor.

100 yıl önceki fotoğraflarda olanların hepsi şimdi toprak altında. Ölümün çok iyi düşünülmesi lazım.

Sosyete toplantılarında yaşlı insanlar geliyor. Kimi böbrek taşı için, kimi tansiyon için, kimi kanser için ilaç alıyor. Orada kimse kendini sezdirmiyor. O günkü bakımlı ve neşeli hallerini gösteriyorlar. Evdeki hallerini ve acizliklerini göstermiyorlar. BİR SONRAKİ SENE ÜÇTE BİRİ YOK, TOPRAK ALTINDA. Ama onların yerine yeni bir üçte bir geldiği için etkilenmiyorlar. 1920’LERİN GÜZELLİK KRALİÇELERİNİN HİÇBİRİ YOK. Onlara o yıllarda 80-90 yıl sonrasını hatırlatsan, çok artistik hareketler yapar, gelecekteki durumlarını akıllarına dahi getirmezler. AMA HEPSİ TOPRAK ALTINDALAR. Hepsi geri toprağa dönüyorlar. 80 YIL SONRA ŞU ANKİ MANKENLERİN BİR TANESİ BİLE KALMAYACAK.

Bazıları mutluluğu sadece gece bara gitmek sanıyorlar. BİRÇOK BARDA İNSANLAR NEŞE DEĞİL IZDIRAP BULURLAR. Çok sıhhatsiz temiz olmayan ortamlarda yaşıyorlar. Birçok kişi hastalığı bu tip eğlence yerlerinde kapıyor.

Zaman içinde marul bile ciddi bir bozulmaya uğramaz ama et on gün açıkta kalsa çok zehirli bir maddeye dönüşür. İnsan da etten oluşmuş, bedeni geçici bir varlık. Buna rağmen bedenlerini gözlerinde büyütüyorlar. Dünyaya aşkla bağlanıp kendilerine hipnoz yapıyorlar.

Toprağın altına girdiğinde bu dünyadaki gibi şarap tadamayacak. Yerin altında ona şarap servisi yapılmayacak. ŞARABI İÇECEK DUDAĞI KALMAYACAK. ŞARABI KOKLAYACAK BURNU KALMAYACAK TOPRAĞIN ALTINDA. Hayatına şarapla renk katmaya çalışıyor. O acı, lezzetsiz, kötü içkiyi önemli bir şey halinegetirmeye çalışıyor. Eğer şarap hayatındaki en büyük zevkiyse, bomboş geçen bir hayat demektir o. OYSA MUTLULUĞUN TEK KAYNAĞI KURANDIR.

Dünya gelip geçicidir, bunu herkes bilecek. Her insanın bedeni mutlaka ölecek, geride evdeki eşyaları kalacak. Bu dünya hayatı mutlaka sona erecek. Buna göre davranmalıdırlar.

Bazı Müslümanlar sadece dünyada rahat yaşamayı hedefliyor. Dünyaya delice bağlandıkları için bu yüzyılda dünyanın sonunun geleceğine inanmıyorlar. Oysa bu gerçekleri saptırmaktır.