İnsanların kibirlenmesi mucizedir. Ruhu olmayan insan aczini fark etmez. Yerde gübre olsa yine anlamaz, kibir yapar. Ruhu olmayanları hiç önemli görmemek gerekir.

Hastalıklar olmasa insanların çoğu kibirden azgınlaşır. Hastalık insanın dünyadan geçmesini, tevazulu olmasını sağlar. İnsan nefsi azgındır. Hastalık bu azgınlığı frenleyen en etkili vesilelerden biridir.

Kibirden dolayı insanlar birbirlerini sevemiyor, birbirlerine selam dahi vermiyor, selamlarını almıyorlar.

Pozitif ve negatif utangaçlık vardır. Pozitif utangaçlıkta kötü bir şeyden mahcup olunur. Negatif utangaçlık ise insanın sevgisini ifade etmesine engeldir. İnsanın sevdiğini gürül gürül söyleyememesi kibirden kaynaklanır. ‘Seviyor musun?’ diye sorunca ‘sence?’ diye cevap verilmez, ‘seviyorum’ denilir.

Müslüman’da küsme olmaz. Kalp sürekli Allah ile beraber. Dünya kısa bir kurs, kısa bir eğitim. Burada ne sükse yapılır, ne akıllılık iddiası, ne zekilik iddiası hiçbir şey yapılmaz. Uzaydan bakılınca toz gibi dünya. Biraz daha ilerleyince hiç görünmüyor. Tozun içinde, tozun tozudur insan. Zavallı bir varlık. Neyine kibirleniyorsun? Ölüp gideceksin.

Kalbinde hastalık olan, gurur yapıyor, enaniyet yapıyor, kibir yapıyor. Büyüklük hissini değerli bir ibadet gibi görüyor. Hâlbuki şeytanın ifasıyla yaptığının farkında değil. Şeytani bir eylem içinde olduğunu göremiyor.

Küfrün en önemli özelliği enaniyettir. Allah horlanmayı ve aşağılanmayı onlara ceza olarak veriyor. Onlara en ağır gelen o oluyor. Yani gururunun kırılması, enaniyetinin kırılması.

Bütün züppeler perişan olacaklar, mahcup olacaklar. Dünyanın züppelikle idare edileceğini zannediyorlar, Allah dünyayı idare ediyor. Allah mütevazı insanları, mazlum insanları, güzel insanları dünyaya hâkim edecek. Züppeler rezil kepaze olacaklar. Züppelerin sonu iki metrelik topraktır.

Ölçüyü taşırmaktan Allah’a sığınmak lazım. Zorbalıktan Allah’a sığınmak lazım. Büyüklenmekten Allah’a sığınmak lazım. Büyüklendin mi, zorba oldun mu, ölçüyü taşırdın mı Allah yerle bir eder.

Enaniyetliler kaybediyor, alçakgönüllüler kazanıyor. Onun için enaniyetli, mütekebbir, kendini büyük gören lider olmayacak, inşaAllah.

Kibir, enaniyet insanı deli gibi gösterir. Enaniyet yapan insanın aklı gider, çirkinleşir.

Müslüman son derece mütevazı olacak, toprak gibi olacak. Haşinlik Müslüman’ın vasfı olamaz.

Büyüklük Allah'a yakışır, bizler azametten Allah'a sığınırız.

Ölümlü olan insanın büyüklük hissine girmesi çok şaşırtıcıdır.

Tevazuyu kabul etmezsen, büyüklenirsen, tekebbür edersen Allah bela verir. Allah esirgesin. Ama mazlum, mütevazı olursan bereket gelir, huzur gelir. İçin, dışın, her yerin nur olur. İşlerin rast gider. Öbür türlü Allah her yerinden, her şeyden çökertir. Bereket, huzur, akıl, fikir, nur kalmaz. Allah esirgesin. Allah, nurunu alır üzerinizden.

Öyle padişah edasıyla Müslüman Müslüman’a karşı tavır alamaz. Müslüman aczini bilecek, fakrını bilecek. Allah’ın zavallı, gariban bir kuluyum diyecek. Öbür türlü onda bir fitne, bereketsizlik olur.

Tepeden bakmak çok aşağılık bir hareket. Niye tepeden bakıyorsun? Ayak ol, toprak ol. Mütevazi ol. Toprak olanı da baş tacı yaparız.

“Enaniyet yok. Doğal halinle, tabii halinle, sevecenliğinle, tevazunla yaşayacaksın” diyor Cenab-ı Allah.“Haddinizi bileceksiniz” diyor Cenab-ı Allah. Zaten hiçiz, Allah var. Biz gölge varlıklarız. Elhamdülillah.

Millete tepeden bakmak çok büyük vicdansızlıktır.

Zenginlikte hem enaniyet hem kibir hem büyüklenme oluşuyor insanların çoğunluğunda. Fakirlikte de tevazu, sevecenlik, Allah’a yakınlık, sıcaklık, az bir şeyde mutlu olma gelişiyor. Ancak cennette zenginliği kaldırabilecek ruhta oluyor insanlar.

İttihad-ı İslam için gurur ve büyüklük hissi olmaması lazım. Bunun bir hizmet etme, güzellik sunma isteği olduğu iyi vurgulanması lazım. Çünkü insanları en kızdıran konulardan birisi, kendisine büyüklük taslanmasıdır.

Enaniyeti olana tebliğ yapamazsın, bir şey yapamazsın. Önce enaniyetin gitmesi lazım. Allah’a kul olduğunu bilecek.

Allah enaniyetlileri sevmez. Sevmeyince helak ediyor Cenab-ı Allah. O halde Müslüman mütevazi olacak.

BÜTÜN ENANİYETLİ TİPLER DECCALA TABİ OLURLAR.

Birçoğu kendini Hz. Mehdi (a.s.)’dan daha büyük görüyorlar. Hâlbuki Hz. Mehdi (a.s.) olsa, saygıyla itaat etmiş olacaklar. Şeytan niye itaat etmek istemedi? Enaniyetinden. Bunlar niye itaat etmek istemiyorlar? Enaniyetlerinden.